Rozdział 6

Po treningu piłki nożnej, razem z Annabelle poszłam do sklepu, który niedawno został zbudowany za rogiem, aby kupić produkty potrzebne do genialnego żartu o którym mi powiedziała. Wiem o czym myślisz:

"Sądze, że cały czas myślisz o tym, jak bardzo wysportowany jest Niall!". Cóż, przez ostatnie 10 minut przekonywałam się, że on jest tą samą grubą dupą jak sprzed 3 lat, ale nie mogę tak myśleć.

-Pa Annabelle! - Pomachałam jej kiedy weszłam na mój podjazd. Weszłam do średniej wielkości domu, a mój nos natychmiast wyczuł piękny zapach klasycznego dania babci, zupy „Kurczak i makaron” Jak tylko rozpoznałam zapach wbiegłam do kuchni i pochłonęłam babcie w ciasnym, niedźwiedzim uścisku.

-Co u ciebie! - Zawołałam. Nie widziałam moich dziadków od kiedy wyjechali do Londynu. Nie wiem dokładnie dlaczego, nigdy nie chciała mi powiedzieć. "Chcieliśmy coś zmienić", nie było poprawnym usprawiedliwieniem, ponieważ mówili mi jaki to piękny jest Mullingar i jak cieszą się, że tu są, jakiś miesiąc przed wyjazdem.

Oni myśleli, że mogą mnie okłamywać. Psh..Wszyscy są głupcami, Molly!
Przypomniało mi się coś..Czy Niall nie powiedział mi, że mam sprawdzić swojego Snappage'a, jakieś 2 godziny temu? Przed moim treningiem.

-Więc, pójdę na górę i zadzwonię do Niall'a - Poszłam w kierunku drzwi, kiedy moja babcia zaczęła piszczeć z zachwytu, a mój dziadek klaskać, jak się domyślasz, z radości.

Aww, bzdura. 

Zapomniałam o tym, że oni są kompletnie zauroczeni w moim sąsiedzie. Myślą, że powinniśmy się poślubić i mieć dzieci.

Dzieci z Niall'em? Och, cholera, NIE! Ale chciałabym dotknąć jego ciała.. Nasze kolory włosów (brązowy i ciemny blond) mogły by stworzyć dobre połączenie..

KURWA! Czy ja naprawdę rozważam nad seksem z Niall'em? Nie, nie, nie, nie. Absolutnie nie.

-Oh, to świetnie! No, taak. Zapomniałam, że Niall wrócił. Powinnaś zaprosić go na kolacje! - Podniosła twarz z uśmiechem.

Czekaj.. Oni wiedzą? Wiedzieli, że ten drań wraca i idzie do mojej szkoły?

-Czy ty powiedziałaś, że wiesz? Wiedziałaś, że wróci i nie powiedziałaś mi! - Wiem, że to nie grzeczne krzyczeć na moją babcie, ale teraz to jest zupełnie co innego. Wiedziała, że załamałam się, po tym co mi zrobił. Powiedziałam jej jak się czuje, kiedy wpadłam w depresje, aż do punktu kiedy chciałam, aby zniknął z tego świata, a teraz ona mówi mi, że wiedziała, że wróci.

Niewiarygodne.

-Kochanie, uspokój się. Chciałam powiedzieć, że jego babcia i ja utrzymywałyśmy kontakt i spotkałyśmy się w tym tygodniu. Powiedziała mi, abym ci przekazała, ale ja zupełnie zapomniałam. Przepraszam, a teraz idź zadzwonić do Niall'a.

Głośno tupnęłam swoją nogą niczym rozdrażniona, mała dziewczynka i natychmiast odeszłam. Gdy byłam już na górze, zatrzasnęłam drzwi mojej sypialni i chwyciłam mojego laptopa. Szybko otworzyłam stronkę i po kilku kliknięciach na stronie głównej zobaczyłam moje zdjęcia z dopiskiem "Kobieta z brodą". Oczywiście, każdy to zobaczył, kiedy wyszło to z kont Louis'a i Niall'a, którzy mają ponad 5 milionów obserwatorów.

Super.

Dreszcze przeszły przez moje ciało. Nacisnęłam na "Mój Profil" i zobaczyłam, że mam już prawie milion obserwujących.

A niech cię, Niall i Louis.

Rzuciłam swojego laptopa na łóżko, nie czekając aż zrobię jakieś uszkodzenia,  po czym biegiem wyszłam z domu. Przeszłam przez trawnik, następnie zaczęłam mocno pukać we frontowe drzwi do domu Państwa Horan'ów.

-Jezu, dziewczyno - Mruknął Greg. Od razu kiedy drzwi się otworzyły, poleciałam do góry na ich schody, robiąc lekki hałas.

-Hej! - Krzyknęłam, kontynuując moją podróż na górę.

Zatrzymałam się przed drzwiami Niall''a oraz grzecznie zapukałam. Mam na myśli, bo co jeśli jest tam w środku z.. Jakąś dziewczyną? Nie chciałabym tego zepsuć.

Czekaj..chciałabym.

Popchnęłam drzwi, tak, że się otworzyły i ujrzałam Niall'a, uśmiechającego się do mnie i leżącego na jego łóżku z telefonem w dłoni.

-Cześć, Molly. To byłoby dla ciebie dobrze, jakbyś przestała- - Zaczął, ale ja mu urwałam.

-Wow, Niall. Dzięki za upokorzenie mnie przed całym światem! - Popatrzyłam na jego twarz.

Zero śladu winy.

-Hej! To ty byłaś tą, która wstawiła najbardziej żenujący filmik jaki kiedykolwiek widziałem, jeszcze lepiej, na YOUTUBE! - Ops.

-Ale cały świat tego nie zobaczył, Niall. Teraz cały świat widział mnie z jakimś gównem na twarzy! - Nie mógł powstrzymać się od śmiechu, ale ja nadal byłam poważna, niczym sumo na najważniejszej bitwie.

-Molly, nawet jeśli to jest najkrótsze wideo ZE MNĄ, cały świat go zobaczy, choćby nie wiem co - Zaśmiałam się, ponieważ nasze konwersacje zawsze zakańczają się o nim.

-Jesteś zbyt pewny

-Spójrz Molly. Nie chce zaczynać jakiejkolwiek walki, więc po prostu ustalmy, że jesteśmy kwita - Oh, Niall, Niall, Niall. Ja nie gram aby zremisować, ja gram aby wygrać.

-Popatrz. Po prostu bądź w moim domu o 19. Moi dziadkowie powiedzieli, że chcą cię zobaczyć - Jego twarz ze zdezorientowanej zmieniła się na jeszcze bardziej zdezorientowaną.

-Ale ja już ich widziałem jakoś- Okej, będę tam dzisiaj - Chciał wstać i wyrzucić mnie z pokoju, ale ja nie zamierzałam tego robić.

-TY CO? - On naprawdę powiedział, że już ich widział. I to był właśnie powód dla którego przeprowadzili się do Londynu? DLA NIALL'A?

-NIC. A teraz idź. Musze przygotować się na nasze spotkanie - Uśmiechnął się i pocałował mnie w policzek. Wypchnął mnie, po czym szybko zamknął drzwi, ale ja nie ruszyłam się z miejsca.

-CO ZROBIŁEŚ? - Krzyczałam przez zamknięte drzwi.

On po prostu wkurza mnie coraz bardziej i bardziej. Do złego jego żarty nabierają doświadczenia i są prawie równe z moimi.

Dosłownie.